Amortisman, maddi duran varlıkların yıllık aşınma ve yıpranma oranlarının hesaplanarak gider olarak kaydedilmesi sürecine denir. Taşınmazlar, altyapı sistemleri (tesisat, yol gibi) gibi maddi varlıklar amortismana tabidir. Bu değerler, yıl sonunda hesaplanarak defterlerde gider olarak yer alır.

Amortisman, genellikle yıllık olarak hesaplanır ve işletme sahiplerinin gelir tablosunda gider olarak gösterilir. Vergi Kanunu’na göre, bir varlık için belirlenen yıllık amortisman oranı genellikle %20'yi geçemez. Ancak bu oran, belirli koşullar altında değişiklik gösterebilir. Amortisman, yalnızca kullanım süresi bir yılı aşan ve yıpranma sürecine giren maddi varlıklar için yapılabilir. Maliye Bakanlığı tarafından belirlenen kriterlere uyan mülkler için amortisman ayrılması gerekmektedir.

Amortisman hesaplama sürecinde üç ana yöntem bulunur: Azalan Bakiyeler Yöntemi, Normal Amortisman Yöntemi ve Fevkalade Amortisman Yöntemi. Normal amortisman yöntemi, varlığın değerinin ekonomik ömrüne bölünerek yıllık amortisman değerinin bulunmasını sağlar. Azalan bakiyeler yöntemi, varlığın değer kaybı ve birikmiş amortismanları dikkate alarak giderleri zamanla azaltır. Fevkalade amortisman ise doğal afetler gibi olağanüstü durumlar sonucunda meydana gelen zararlar için kullanılır.

Amortisman hesaplama süreci işletmeler için vergi avantajı sağlar ve finansal tabloların düzenlenmesinde önemli bir rol oynar.